Rebbý

stutta Eyjaferðin ...

Áttu það nokkuð til að verða sjóveik?

Þessi saklausa spurning kom framan úr jeppanum þar sem 2 vinnufélagar voru staddir, annar að drekka með mér bjór meðan hinn keyrði eins hratt og hann löglega gat frá Bakka að Þorlákshöfn eitt föstudagskvöldið.

Við vorum 3 á leiðinni til Vestmannaeyja að mæta sem leynigestir í kveðjupartý til vinnufélaga okkar.
Aðrir vinnufélagar höfðu skipulagt þetta og þetta átti ekki að vera neitt mál, bara fljúga yfir á föstudeginum og með flugi heim daginn eftir.

Þegar kl er að nálgast 17 æðum við af stað með tannburstana í rassvösunum og keyrðum austur með látum ... þegar á Bakka var komið var okkur tjáð að ekkert hefði verið flogið allan daginn og fluginu úr Reykjavík hefði verið snúið við. Við fórum þá í rólegheitum af stað aftur í bæinn og ákváðum að allavega ættum við hrós skilið fyrir að hafa reynt.

Auðvitað hringdum við svo til að segja félögunum í Eyjum að þetta sé búið spil en fáum þá þær "gleðifréttir" að þar sem St.Ola sem var að leysa Herjólf af hafði fengið brotsjó á sig kvöldinu áður þá væri hann á eftir áætlun og væri væntanlegur í Þorlákshöfn eftir hálftíma að pikka upp fleiri farþega.

Auðvitað fékk hin sjóveika ég engu ráðið og var ætt af stað í Þorlákshöfn, keyptir miðar og hlaupið um borð en þegar þangað kom fór reyndar liturinn í andlitinu á mér að hverfa og eins hjá öðrum ferðafélaganum svo við lögðum okkur í sjónvarpssalnum og sváfum af okkur sjóferðina.

7 og hálfum tíma eftir að við fórum úr vinnunni mættum við loks til Eyja og á móti okkur tóku makar vinnufélaganna og fóru með okkur í þetta líka yndislega samkvæmi þar sem við skemmtum okkur fram á nótt og svo var farið með mig á pöbbinn til að kíkja á strákana og áður en ég vissi af var ég orðin ein eftir á ballinu og hafði ekki hugmynd hvar næturgistingin mín var enda ekki komið út í eyjar í 20 ár.

Klukkan að verða 5 ákvað ég að rölta mér út í annan leigubílinn sem beið fyrir utan skemmtistaðinn og bað hann vinsamlegast um að keyra mig heim til ákveðins vinnufélaga og þakkaði guði fyrir að vera í svona litlu bæjarfélagi því það dugði þó ég þyrfti aðeins að segja honum nánari deili á hver af bræðrunum það væri.
En þegar þangað kom þá var hann búinn að hita samlokur handa þeim hjónunum og mér líka svo við fengum okkur snæðing og spjölluðum svo fram eftir morgni.
Klukkan 7 var ákveðið að kíkja í rúmin og láta gott heita þetta kvöldið og þegar ég var rétt sofnuð þá hringdu hinir ferðalangarnir því klukkan var orðin 10 og við áttum að mæta í flug eftir hálftíma.

Við tókum örsnögga vettvangsferð um Eyjar þar sem ég náði að sjá hvar fyrirtækið er með aðstöðu og hvar stjúpan mín átti heima fyrstu árin sín og svo var ætt út á flugvöll og þegar við fórum í loftið þá voru liðnir rétt 10 tímar síðan ég hafði komið og mikið agalega þarf ég að fara til Eyja aftur til að ná þar fleiri klukkustundum og hitta á kunningja mína sem búa þar en eru ekki tengdir vinnunni.

TAKK FYRIR MIG VINNUFÉLAGAR svona ef þið óvart eruð að skoða bloggin því þið vitið ekki af mér.

Flokkur: Bloggar | 1.11.2008 | 16:45 | Facebook