Rebbý

tattútröllið

Brunalyktin frá Hverfisgötunni var áberandi, hávaðinn mikill og miðbærinn virkaði eins og ég hef oft hugsað að miðbærinn sé á Þorláksmessu ... fólk út um allt á leiðinni í allar áttir.
Allstaðar fólk á labbi, mikið skrafað og spennan svakaleg ... gott ef það var ekki dálítið stress í mannskapnum og allir frekar "hyper"

Þó eins væri komið fyrir mér þá var ég ekki komin í miðbæinn til að mótmæla (skömm frá að segja) heldur var ég að fara á algjörlega blint stefnumót.
Ég hef ekki farið á svona algjörlega blint stefnumót síðan ég hitti "the bad boy" (sjá eldri sögur) svo það verður að viðurkennast að þetta var smá stress. Eina sem ég í raun vissi um manninn var að hann er með nokkuð mörg tattú.
Ég var búin að gefa smá lýsingu á sjálfri mér og ákvað bara að vera köld og hitta hann á kaffihúsi.
Þegar ég kom á svæðið var einn áberandi í fjöldanum því hann starði svo stíft á útidyrnar og þegar ég leit til hans þá rétti hann upp hendi sem var fagurlega myndskreytt svo ég vissi að kauði var fundinn.

Fer svosem ekki mikið nánar út í spjallið okkar en allavega röltum við okkur sátt saman út 2 tímum síðar og nú er bara þessi endalaust skemmtilega bið við símann sem allir þekkja, fær maður hringingu aftur ....

Flokkur: Bloggar | 22.1.2009 | 22:50 | Facebook

Athugasemdir

úlala.... líf þitt er stanslaus spenna ;)

Hrönn Sigurðardóttir, 22.1.2009 kl. 22:52

Spennandi hjá þér, segir konan sem er búin að hanga með sama karlinum í 28 ár í haust, við kynntumst reyndar í febrúar en giftum okkur ekki fyrr en í október, sama ár. Alltaf sama fljótfærnin.

Vonandi færðu símhringingu fyrst stefnumótið gekk svona vel.

Helga Magnúsdóttir, 22.1.2009 kl. 23:11