einfaldleikinn virðist einfaldlega ekki til ..

já lífið getur aldrei verið eins og maður vill hafa það.

Var búin að vera ákveðin í að finna mér strák til að leika mér með í sumar og ekkert endilega neitt lengur en það.
Svo finn ég þennan líka yndislega strák (já enn um 18tíma deitið) og ætlaði mér aldeilis að eiga gæða stundir með honum þegar hann ætti frístundir sem eru mátulega sjaldan fyrir minn smekk, en viti menn .... hann svona líka kolfellur og er bara á fullu í að skilgreina tilfinningar sínar og væntingar til framtíðarinnar og ég sem er enn bara að leika mér.
Finnst ég núna eiginlega bara vera í klemmu því ekki vil ég kveðja hann en er að draga hann á asnaeyrunum með því að halda þessu áfram og er þá engu skárri en allir strákarnir sem við vinkonurnar höfum verið að blóta fyrir að leika sér svona að okkur.
Verð búin að taka ákvörðun í vikulok - lofa því - meðan leyfi ég mér að njóta athyglinnar.